İLK AŞAMA: canlı model çizdirildi..

  İKİNCİ AŞAMA: Bir paragraf verildi ve çizilmesi istendi..

  “ Doğum günlerimizde dedem bizi vapurla gezmeye götürür, bize İstanbul un büyük tarihi camilerini tanıtırdı. Ağabeyimle ben caminin avlusunda kağıt helva yerken o iki rekat şükür namazı kılardı. Camiden çıkarken dedemin yüzü nur gibi ışıldar, dudaklarından fısıltılarla dökülen dualar arasında ikimize bakıp, bizimle nasıl gurur duyduğunu ve Tanrıya şükrettiğini hissederdik. Bir çocuk için asla satın alınamayacak çok gerekli gıdadır bu güven duygusu. sonra cami avlusundaki güvercinlere yem atardık. eğlenirdik, çok eğlenirdik.